فرهنگ امثال و تعابیر قرآنی
سراسر ادبيّات فارسی از نظم و نثر، مشحون از آيات، امثال، داستان‌ها و انواع آرايه‌های ادبی قرآن است؛ بدان گونه كه درك و فهم بسياری از ابيات شاعران برجسته‌ای چون سعدی، مولوی و حافظ و متون كلاسيكی چون كليله و دمنه، مرزبان‌نامه، گلستان و تاريخ بيهقی، بدون آگاهی از امثال و تعابير قرآنی ممكن نيست.
اين تاثير تا آنجا گسترش می‌يابد كه مفسّران، اثر عظيمی چون مثنوی مولوی را، تفسيری بر قرآن دانسته‌اند.
يكي از ويژگی‌های فرهنگ حاضر، نشان‌دادن نحوۀ كاربرد امثال و ارائۀ شاهد برای آن‌ها از كتاب‌های معتبر فارسی و عربی است.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.