کتاب A Portrait of the Artist as a Young Man نام رمانی از James Joyce است که در سال ۱۹۱۶ منتشر شد.
این داستان، که ماجراهای پسری ۲ ساله را تا ۲۰ سالگی بیان می‌کند، بسیار زیبا و پیچیده است و در آن به مسایل زیادی مثل ایرلند، انسان، کودک، ترس و خدا پرداخته می‌شود. منتقدان بر این باورند که این داستان مقدمهٔ داستان اولیس شاهکار جیمز جویس و زندگی‌نامه اوست.
نویسنده روایت رمان را که توسط سوم شخص مفرد بیان شده با ذهنیات استفان ددالوس ادغام کرده و خواننده در بعضی قسمت‌های رمان با این ادغام روایت و ذهنیت مواجه می‌شود. نویسنده، تلاش ددالوس را برای غلبهٔ روحی بر عوامل منفی اطرافش از جمله رفتار نامناسب برخی از معلمین و خشونتی که بین پسرهای مدرسه رواج دارد، شرح داده و نوسانات درونی ددالوس برای این غلبه روحی مورد نظر جویس بوده‌است.
جویس در شخصیت اصلی رمان، یعنی استفان ددالوس، تردید و آشفتگی و پوچ‌گرایی نسل جدید را نشان داده‌است. نویسنده از تلمیح استفاده کرده و با استفاده از متن کتاب مقدس صحنه مرگ و قیامت را در این رمان نوشته است.
James Joyce’s supremely innovative fictional autobiography is also, in the apt phrase of the biographer Richard Ellmann, nothing less than “the gestation of a soul.” For as he describes the shabby, cloying, and sometimes terrifying Dublin upbringing of his alter ego, Stephen Dedalus, Joyce immerses the reader in his emerging consciousness, employing language that ranges from baby talk to hellfire sermon to a triumphant artist’s manifesto. The result is a novel of immense boldness, eloquence, and energy, a work that inaugurated a literary revolution and has become a model for the portrayal of the self in our time.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.